Maatschappelijke begeleiding: een steuntje in de rug

23 augustus 2023 14:58

Wanneer een vluchteling in Nederland mag blijven en een eigen woning krijgt, moet er ontzettend veel geregeld worden. Vind maar eens de weg naar de juiste loketten als je de Nederlandse taal nog niet goed spreekt. Maatschappelijk begeleiders Gerrie en Sjoerd staan met raad en daad klaar voor vluchtelingen en wijzen hun de juiste richting.

Sjoerd Seffinga (70) springt op zijn herenfiets en steekt zijn hand op naar Mohammed Ali (49), die enthousiast terugzwaait. ‘Tot de volgende keer!’ Aan de overkant van de straat in Joure wappert een Friese vlag aan een van de rijtjeshuizen. Het middagje maatschappelijke begeleiding zit er weer op voor vrijwilliger Sjoerd. Hij knikt tevreden, het gaat goed met ‘zijn’ gezin. Ze zijn opgenomen door de buurt en de kinderen gaan naar school. Dat was vroeger heel anders.

Met handen en voeten

De familie Ali bestaat uit vader Mohammed, moeder Yildiz (47), zoon Rashid (21), dochters Afira (20) en Sidra (15) en de benjamin van het stel is de twaalfjarige Ismail. Tijdens het bezoek van Sjoerd zitten ze bijna allemaal in een kringetje in de knusse woonkamer. Het Koerdisch-Syrische gezin leefde jarenlang onder de erbarmelijkste omstandigheden in Turkije. Via hervestiging van de UNHCR kwamen ze naar Nederland en kregen hier een eigen woning. Sinds vorig jaar augustus begeleidt de gepensioneerde Sjoerd het gezin gemiddeld zo’n twee uur per week tijdens hun eerste stappen in Nederland. 

‘In het begin was ik vooral druk met dingen regelen. Ze moesten wennen aan de omgeving en aan hoe het werkt in Nederland,’ vertelt Sjoerd. ‘Je helpt ze echt op weg met het vinden van een huisarts, het regelen van een bankrekening, uitleggen wat er in een brief van de gemeente staat of wanneer ze de afvalbak buiten mogen zetten.’ De communicatie tussen de Fries en de familie Ali ging in het begin vooral met handen en voeten: de taal is een barrière. Toch wordt die ook snel geslecht. Sjoerd: ‘Ach, het is behelpen, maar met Google Translate komen we een heel eind. Rashid spreekt inmiddels al behoorlijk Nederlands en vertaalt vaak voor zijn ouders.’ Maar vandaag is hun oudste zoon er niet. ‘Inburgering,’ vertelt Mohammed. Sjoerd: ‘Ja, hij is heel druk en wilzo snel mogelijk starten met werk.’

 

'Je helpt mensen echt op weg met dingen regelen. Van een huisarts vinden tot uitleggen wanneer de afvalbak aan de weg mag.'

Maatschappelijk begeleider Sjoerd

 

Dan kijkt Sjoerd naar Ismail. ‘Hoe gaat het bij jou op school?’, vraagt hij. ‘Goed’, roept Ismail enthousiast en hij steekt zijn duim omhoog. Hij heeft het naar zijn zin op de school die hijzelf heeft uitgekozen. Ismail is geboren met een beperking en gaat naar speciaal onderwijs. En laat Sjoerd als voormalig voorzitter van een scholengroep de scholen in de regio nou toevallig goed kennen. Dus nam hij Ismail en zijn ouders een dag mee op pad en bezocht met hen alle geschikte scholen in de regio. Bij één school wist Ismail het direct en zei: ‘Op deze school lijken de kinderen niet ziek. Hier hoor ik ook thuis.’ 

Lange dagen in het naaiatelier 

Ook de meisjes hebben hun plek gevonden. Zij volgen les in internationale schakelklassen. Een heel contrast met hun leefsituatie in Turkije. ‘Ons hele gezin werkte hard om te overleven; de meisjes zijn dan ook jarenlang niet naar school geweest,’ vertelt vader Mohammed. Ze maakten lange dagen in de naaiateliers van Turkije voor de kledingproductie. Te moe om ’s avonds nog tijd aan school te besteden. De zware jaren lieten hun sporen achter. Moeder Yildiz is trots op haar meiden. ‘Ze komen na school meteen naar huis om huiswerk te maken.’

Over hobby’s kon de 15-jarige Sidra niet eens nadenken, in Turkije was ze alleen maar aan het werk. Nu is er ruimte. Ze fluistert timide tegen begeleider Sjoerd: ‘Ik zou wel eens willen volleyballen.’ ‘Nou,’ antwoordt de Fries, dan vraag ik dat voor je aan bij Stichting Leergeld. Bij de volleybalclub leer je vast ook andere meiden van jouw leeftijd kennen.’ 

 

'Ons hele gezin werkte hard om te overleven; de meisjes maakten lange dagen in de naaiateliers van Turkije.'

Mohammed uit Syrië