Etappe 8: naar Weurt

Heerlijk ontbijtje met bananenpannekoekjes en muesli/yoghurt/fruit. Enthousiaste gastvrouw Wendy verheugt zich er op om zelf de Walk te lopen. We praten vooral over ‘de Walk’ en aanverwanten. Als ik gereed ben, brengt ze me met de auto naar de route. 

Van Afferden naar Weurt loop ik afwisselend op de dijk, langs de rivier en er tussenin over Klompenpaden, net waar ik uitkom.

Aan weerskanten van de dijk zijn zogenaamde Wielen/Waaien: ‘Door de kracht van het naar buiten stromende en rondkolkende water ontstonden bij een dijkdoorbraak diepe gaten, nu zijn het kleine diepe poelen’ (uit de WoW).

Ik passeer dijkhuisjes (waar gereedschap was (en is?) om de dijk te onderhouden) en pijpen van steenfabrieken. (Misschien heb ik in Afferden zelfs nog in een steenfabriek les gegeven...)

Op het rivierstrand schijnt de zon en het lijkt wel een dagje aan zee. Maar dan met lekkere rivierlucht. Een vrouw roept me: of ik pleisters heb. Nou, ik heb van alles dus plakt de vrouw pleisters en tape op haar ontvelde hielen. Haar partner is geïnteresseerd in de Walk en maakt een foto van het boekje. In ruil krijg ik een kopje koffie.

Het is een soort spiegelbeeldige tocht als de eerste dag: toen op het pad ‘bisons’ bij de Bisonbaai, nu koningspaarden met wie ik paden kruis. Volgens mij ook weer zwemgelegenheid, net als toen. Ivm alle pleisters ga ik er nu maar niet in.

Op een gegeven moment loop ik tegenover de dijk waar ik morgen tegengesteld naar huis zal lopen.

Aan het eind wacht een gezellig hotelletje, ook net als de eerste dag. Met - alweer - een leuke gastvrouw, die mij er ‘blij’ uit vindt zien (heb ik alle reden toe 😁). Grappig, dat vind ik ook van haar, misschien zien we ons spiegelbeeld?

Ondertussen op deze een-na-laatste dag voel ik me een beetje weemoedig en vraag me af of ik genoeg ‘in stilte’ geweest ben. Ook alle foto’s die ik maak: wil ik alles niet teveel ‘vasthouden’? Enfin, ik heb het gedaan zoals ik het deed en dat is goed.

Keuzestress was er eigenlijk niet. Misschien door het vastliggende pad en de van tevoren geboekte overnachtingen. Door alle uiteenlopende mensen die allemaal hun unieke keuzes maken, begrijp ik dat alles ok is. (En misschien ligt zelfs alles al vast.)

Ondertussen heb ik mazzel met het weer. De prachtige wolkenluchten laten maar een paar spatjes regen vallen. Het is fris maar de wind heb ik (ook) mee. Zwaluwen vliegen om me heen en soms zie ik een ooievaar. Schapen en lammetjes liggen te herkauwen en ik zie een mooi ‘werkpaard’.

Nu wordt mijn eten geserveerd 😉